O książce: 2016 / Książka jest cyklem wykładów napisanych przez autora w ramach proponowanego specjalnego kursu na Uniwersytecie Łotewskim (Ryga), co niestety nie miało miejsca. Książka pomyślana jest jako początek serii poświęconej historii medycyny starożytnej, która powinna obejmować także prace dotyczące medycyny starożytnego Wschodu, Syrii i Palestyny, Azji Mniejszej, Iranu (przed podbojem arabskim), Grecji i Rzymu praca poświęcona jest studiowaniu magii i medycyny starożytnego Egiptu. W książce poddano analizie źródła, którymi są przede wszystkim egipskie papirusy i inskrypcje medyczne, teksty klinowe z Boğazköy oraz dowody pochodzące od autorów greckich i rzymskich. Wiele uwagi poświęca się magii egipskiej, zwłaszcza papirusom Smitha i Ebersa. Analizowane są zaklęcia przeciwko różnym chorobom. Magia była postrzegana przez Egipcjan nie jako przeciwieństwo, ale jako naturalne uzupełnienie medycyny. W książce omówiono także wykształcenie i funkcje lekarzy, informacje anatomiczne starożytnych Egipcjan, choroby (w kolejności od stóp do głów, zwłaszcza chirurgia) i środki higieniczne, farmakologię egipską. Szczególną uwagę zwraca się na problem wpływu medycyny egipskiej na ludy sąsiadujące i jej recepcję. Dodatek zawiera krótki zarys historii Egiptu. Książka jest interesująca dla badaczy historii medycyny i religioznawców, a także dla szerokiego grona czytelników.